Zorgbaan voor statushouders Smallingerland

Afbeelding
DE SAMENWERKERS
Durkje Zwart | afdelingsleider Re-integratie Caparis Stream
Blerta Shaqiri | directeur Partisan Medical Mercenaries

'Minder personeelstekort, meer levensgeluk'

Statushouders helpen aan een zorgbaan in Smallingerland. Gemeente, Caparis en Partisan Medical Mercenaries werken sinds vorig jaar samen om dát te realiseren. Met resultaat! Zeven statushouders doen nu werkervaring op bij ZuidOostZorg, een organisatie voor ouderenzorg. Een initiatief dat het personeelstekort verkleint en het levensgeluk vergroot!

Hoe ontstond dit interessante idee?

Blerta: ‘Er is een tekort aan zorgmedewerkers. Tegelijkertijd zijn er statushouders die in de zorg willen werken. Maar dit kan vaak niet zomaar, omdat ze geen Nederlands spreken of papieren missen. Ik was zelf statushouder. Met hulp en vertrouwen van mensen om me heen kon ik me ontwikkelen; ik werk al jaren in de zorg en heb een werving- en selectiebureau. Ik ben vastberaden om matches te maken tussen statushouders en zorgbanen. Daarom meldde ik me bij Gemeente Smallingerland.’

Durkje: ‘Zo kwamen wij via de gemeente in gesprek met Blerta. Bij Caparis bieden we namelijk trajecten aan anderstaligen, om hen te begeleiden richting werk. De gemeente meldt bepaalde statushouders daarvoor aan, vaak laag opgeleide mensen die de taal niet beheersen. Sommigen willen graag naar de zorg, maar dat lukt dus niet zomaar, zoals Blerta uitlegt. Zij hebben tijd nodig en vooral iemand die begrijpt wat ze doormaken. Na één gesprek met Blerta wisten we: wij gaan samenwerken.’    

Wat is jullie ambitie?

Blerta: ‘Statushouders in Smallingerland helpen aan een opleiding of baan in de zorg. We streven naar duurzame matches. Het gaat eerst om de functie woon-assistent, om cliënten te helpen met eten, drinken en vrije tijdsbesteding. Vervolgens kan iemand doorgroeien naar helpende of verzorgende IG.’
Durkje: ‘ZuidOostZorg is betrokken bij ons initiatief, daar werken nu de eerste statushouders. We hopen dat nog veel meer zorgorganisaties aanhaken.’ 

Hoe helpen jullie statushouders concreet aan een zorgbaan?

Durkje: ‘Een statushouder volgt al een taaltraject, als de gemeente hem of haar aanmeldt bij Caparis. Dan volgt een gesprek met Blerta en een van onze jobcoaches. Blerta maakt vervolgens een profiel van de statushouder en zoekt contact met ZuidOostZorg. Ook gaat ze mee naar de eerste kennismaking.’
Blerta: ‘In overleg met de kandidaat en ZuidOostZorg regel ik een plan van aanpak met leerdoelen, zoals Caparis ook altijd doet. Ik coach de kandidaat wekelijks en maak voortgangsrapportages, die Caparis weer deelt met de gemeente. Zo nodig is er overleg. Maatwerk is de sleutel, net als aandacht voor uitdagingen op de werkvloer.’   

Welke uitdagingen zijn dat?

Durkje: ‘In de zorg wordt veel Fries gesproken. Dat is een barrière voor statushouders. Ook moeten mensen wennen aan de directheid in Nederland.’
Blerta: ‘Ja, er zijn absoluut cultuurverschillen. Van man-vrouwverhoudingen en op tijd komen tot willen bidden op de werkplek. Statushouders verschillen onderling natuurlijk ook. Iemand uit Syrië is anders dan iemand uit Eritrea.’  

Wat is hier de sleutel tot succes?

Durkje: ‘Blerta speelt daarbij een grote rol. Zij is ervaringsdeskundige én kent de zorgwereld. Zo kan zij verbinden. Deelnemers herkennen zich in haar en dat geeft vertrouwen. Ook is de betrokkenheid van de gemeente en ZuidOostZorg onmisbaar.’
Blerta: ‘We vullen elkaar goed aan. Caparis heeft veel ervaring met mensen die afstand hebben tot de arbeidsmarkt. Ook mooi is dat ZuidOostZorg investeert in de omgang tussen Nederlandse collega’s en statushouders. We zien de statushouders opbloeien, ze maken stappen. Geef je iemand kansen en tijd, dan gebeuren er mooie dingen. Hopelijk worden meer gemeenten en zorgorganisaties enthousiast!’